Een belangrijke taak van de nieren is het scheiden van nuttige stoffen en afvalstoffen in het bloed. Als de nieren hun functie niet goed uitvoeren, hopen deze afvalstoffen zich op in het lichaam. Dan moet hun functie worden overgenomen. Dit gebeurt door middel van dialyse. Dialyse is de uitwisseling van in water opgeloste stoffen door een semipermeabel (half doorlaatbaar) membraan. Dialyse is een manier om de afvalstoffen en het teveel aan vocht uit het lichaam te verwijderen.
Het moment waarop dialyse noodzakelijk wordt, hangt af van de algemene conditie van de persoon en de overgebleven functie van de nieren (hoeveel werk kunnen de eigen nieren nog aan). In eerste instantie wordt geprobeerd de ophoping van afvalstoffen te verminderen door medicijnen en dieet. Vaak is het dan mogelijk de dialysebehandeling uit te stellen. Als medicijnen niet meer genoeg helpen, moet gestart worden met een nierfunctievervangende therapie zoals hemodialyse of peritoneale dialyse.
Predialyse of nierfalen
Op een gegeven moment bij een voortschrijdende nierziekte komt soms een moment dat de nierfunctie minder is dan 20% van een normale functie. Voorheen sprak men in deze fase van de “predialysefase” (fase voorafgaand aan de dialyse), tegenwoordig wordt ook vaak gesproken over “nierfalen”. In het algemeen worden mensen met een nierziekte behandeld door een internist- nefroloog. Dit is een internist, die gespecialiseerd is in nierziekten. Bij nierfalen wordt in eerste instantie geprobeerd de ophoping van afvalstoffen te voorkomen door medicijnen en dieet. Als de nierfunctie grofweg beneden 10% raakt, is een nierfunctievervangende therapie noodzakelijk.